TRANFORMASI SEGMEN TEKSI BAJET DI KL

Sumber:https://www.google.com/?gws_rd=ssl#q=tranformasi+segmen+teksi+bajet+di+kuala+lumpur

DASAR DAN CADANGAN PENGANGKUTAN AWAM

UMUM

                              

Pengurusan Permintaan Perjalanan

                                 Jika trend semasa berterusan, perjalanan dengan berkereta pada tahun 2020 dijangka akan meningkat hampir dua kali ganda daripada tahun 1997. Meningkatkan keupayaan jalan dengan membina jalan baru dan memperluaskan jalan sedia ada, dalam jangka masa panjang, tidak lagi akan menyelesaikan masalah tetapi sekadar menangguhkannya sehingga lebih banyak jalan perlu dibina. Kebanyakan kawasan di Bandar Raya, terutama di Pusat Bandar Raya telah dibangunkan dan pengambilan balik tanah untuk pembinaan jalan adalah bertambah sukar dan mahal.

                                    DBKL sedang menyusun strategi Pengurusan Permintaan Perjalanan yang bertujuan untuk mengarah semula pola pergerakan daripada pengangkutan persendirian kepada pengangkutan awam dengan mengintegrasikan mod-mod pengangkutan, memperkembangkan dan mempromosikan pengangkutan awam dan tidak menggalakkan penggunaan pengangkutan persendirian. Sistem pengangkutan awam di Bandar Raya seharusnya dapat bersaing, selesa, mesra pengguna dan mudah sampai kepada semua golongan pendapatan.

Dasar:

TT 1: DBKL akan menentukan langkahlangkah Pengurusan Permintaan Perjalanan untuk meningkatkan penggunaan pengangkutan awam dilaksanakan melalui kerjasama dengan pihak pihak berkuasa yang berkepentingan.

TT 2: DBKL akan melaksanakan program mengawal kenderaan persendirian untuk membaiki sirkulasi lalu lintas di Pusat Bandar Raya dengan tidak menggalakkan perjalanan berkereta dari dan ke Pusat Bandar Raya semasa waktu puncak dan menguatkuasakan langkah-langkah mengehadkan akses ke sesetengah kawasan di Bandar Raya.

                               

Pengurusan Sistem Lalu Lintas   

Bagi mengoptimumkan sistem pengurusan lalu lintas, sistem yang sedia ada perlu dipertingkatkan kepada satu sistem yang boleh memantau dan mengawal semua aspek pergerakan lalu lintas di Bandar Raya.

Dasar:

TT 3: DBKL akan meningkatkan sistem pengurusan lalu lintas.

                               

c)

Pembangunan Berorientasikan Transit

                                436.       

Satu objektif utama sektor pengangkutan ialah pengintegrasian guna tanah dengan pengangkutan dan membangunkan satu Strategi Pembangunan Berorientasikan Transit. Strategi ini dibincangkan secara terperinci dalam Bab 6: Guna Tanah dan Strategi Pembangunan, ia akan mempromosikan pembangunan intensif di sepanjang rangkaian rel. Sebarang rancangan penyambungan kepada rangkaian rel hendaklah menyokong dasar ini dengan memastikan stesen-stesen rel memberi khidmat langsung kepada pusat-pusat bandar terpilih.

Dasar:

TT 4: DBKL akan mewujudkan Zon Perancangan Transit bagi memudahkan intensifikasi kawasan kediaman, perdagangan dan pembangunan bercampur berorientasi transit di sekitar stesenstesen rel.

     PENGANGKUTAN AWAM

                               

Pentadbiran Pengangkutan Awam.       

Tumpuan yang semakin meningkat serta peruntukan perbelanjaan yang tinggi bagi pengangkutan awam memerlukan penyelarasan dan sokongan antara jabatan-jabatan kerajaan serta agensi-agensi lain yang terlibat. DBKL akan mengambil langkah-langkah untuk membantu menjayakan pelaksanaan dasar-dasar kerajaan berkaitan dengan pentadbiran pengangkutan awam.

Dasar:

TT 5: DBKL akan membantu menyelaras perancangan, pembangunan dan operasi pengangkutan awam dan halhal berkaitan dengan pengangkutan persendirian.

                               

b)

Integrasi Pengangkutan Awam

                                438.        Selaras dengan pelaksanaan dasar kerajaan, penekanan akan diberikan kepada penyediaan satu sistem pengangkutan awam yang bersepadu, fleksibel, pelbagai dan efisien berorientasikan kemudahsampaian dan keselesaan penumpang. Keutamaan dalam pendekatan ini ialah pengintegrasian mod-mod pengangkutan awam dengan pengangkutan persendirian. Dengan tersusunnya kemudahan pertukaran antara mod dan sistem tiket bersepadu, perjalanan penumpang akan menjadi lebih senang dan lancar.

                                439.       

Bagi mengelakkan kesesakan lalu lintas di jalan tempatan, kemudahan penukaran bas dan rel utama serta kemudahan letak dan naik akan disediakan di pertemuan stesen rel dan jalan-jalan utama. Lokasi-lokasi penukaran yang dicadangkan adalah seperti yang ditunjukkan di dalam Rajah 10.3.

Dasar:

TT 6: DBKL akan membantu pelaksanaan dasar kerajaan berhubung dengan sistem pengangkutan awam bersepadu.

                                               

                               

c)

Pengangkutan Awam Berasaskan Rel

                                440.        Rangkaian rel merupakan cara yang paling efisien dalam menyediakan pengangkutan cepat berkapasiti tinggi. Rancangan jangka sederhana dan panjang bagi memperkenalkan sistem sistem rel lain seperti tram dan perkembangan rangkaian rel ke kawasan luar perlu dikaji setiap 10 tahun bagi menentukan daya kemungkinannya.

                                441.        Kawasan pertumbuhan utama di Kuala Lumpur kini telah mempunyai hubungan yang baik dengan Pusat Bandar Raya kecuali kawasan laluan timur-barat. Cadangan laluan baru LRT Damansara- Cheras yang akan menghubungkan kawasan pertumbuhan di sebelah timur dan barat akan dikaji bersama dengan laluan-laluan baru rel yang memberi perkhidmatan ke pusat daerah, kawasan pembangunan komprehensif dan kawasan pertumbuhan.

                                442.        Adalah juga dicadangkan supaya laluan STAR LRT dari stesen Sentul Timur disambung ke utara menghala Taman Wahyu dan ke barat menghala Kepong. Satu lagi laluan dari stesen Sri Petaling disambung ke barat bagi memberi perkhidmatan di sekitar Bukit Jalil.

                                443.        Sambungan bagi LRT dicadangkan dari stesen KL Sentral ke cadangan pusat daerah Bukit Indah. Kelima-lima laluan baru ini akan menambahkan jarak laluan sepanjang 41.9 kilometer.

Dasar:

TT 7: DBKL akan membantu dalam penyediaan kajian kemungkinan bagi penyambungan masa hadapan rangkaian rel dan menyelaras pelaksanaannya dengan pihak-pihak berkuasa yang berkaitan.

                               

d)

Perkhidmatan Bas

                                 444.       Bas akan kekal sebagai pengangkutan awam utama khususnya di luar Pusat Bandar Raya pada masa hadapan. Langkah-langkah akan diambil untuk memperbaiki kebolehpercayaan, liputan, keselesaan dan kesenangan perkhidmatan bas bagi meningkatkan penggunaannya.

Dasar:

TT 8: DBKL akan membantu menentukan langkah-langkah bagi membaiki perkhidmatan bas secara maksimum ke kawasan pertumbuhan, semua pusat pekerjaan dan perdagangan serta menyelaras dengan agensi-agensi dan pengusaha-pengusaha berkaitan.

                                445.        DBKL akan mengambil langkah-langkah untuk mewujudkan satu rangkaian terminal bas di Kuala Lumpur bagi bas dan koc yang memberi perkhidmatan berlainan untuk peringkat antarawilayah dan dalam-wilayah. Terminal-terminal ini akan diintegrasikan dengan sistem rel di stesen pertukaran multi-modal untuk memudahkan laluan ke Pusat Bandar Raya dan kawasan lain di Bandar Raya. Terminal perkhidmatan antara-wilayah akan dibangunkan di Gombak (untuk perkhidmatan ke timur), Bandar Tasik Selatan (untuk perkhidmatan ke selatan), Jalan Ipoh (untuk perkhidmatan ke utara dan stesen di KPK Jalan Duta (untuk perkhidmatan ke barat). Terminal Hentian Putra, Pasarama Kota dan Plaza Rakyat akan dijadikan terminal perkhidmatan dalam-wilayah. Terminal untuk perkhidmatan tempatan akan dibangunkan di beberapa lokasi sesuai dalam Bandar Raya (rujuk Rajah 10.4).

Dasar:

TT 9: DBKL akan melaksanakan satu rangkaian terminal bagi perkhidmatan bas antara-wilayah, dalam-wilayah dan tempatan.

                                               

                               

e)

Kereta dan Tempat Letak Kereta

                               

i.

Keadaan Semasa

                                446.       

Dengan mengawal penyediaan dan pengagihan kemudahan meletak kereta di Kuala Lumpur, DBKL boleh membantu mengukuhkan pengangkutan awam dan objektif Pengurusan Permintaan Perjalanan dengan menjadikan pengangkutan persendirian sesuatu yang kurang menarik berbanding dengan pengangkutan awam, khususnya di Pusat Bandar Raya. Ini boleh diperkukuhkan lagi dengan mengawal kos letak kereta di kawasan yang berbeza di Bandar Raya.

Dasar:

TT 10: DBKL akan mengawal penawaran kemudahan tempat letak kereta.

                               

f)

Teksi

                                447.        Memandangkan peranan penting teksi dalam menghidupkan aktiviti perniagaan dan perdagangan Bandar Raya, adalah mustahak untuk meningkatkan tahap perkhidmatan dan kebolehpercayaannya. Bagi mencapai perkhidmatan pengangkutan awam secara menyeluruh, perkhidmatan teksi perlu dikembangkan dengan perkhidmatan yang inovatif dalam pasaran baru.

Dasar:

TT 11: DBKL akan membantu membaiki kebolehpercayaan dan penawaran perkhidmatan teksi dengan penyelarasan bersama agensi-agensi yang berkaitan

                10.4.3    PENGANGKUTAN PERSENDIRIAN

                               

a)

Motosikal

                                448.       

Ketika Kuala Lumpur berusaha untuk mewujudkan satu persekitaran hidup yang lebih bersih dan selamat, peranan motosikal dalam pengangkutan perlu dikaji. Pengguna motosikal merupakan peratusan yang besar yang akan menikmati faedah daripada sistem pengangkutan awam yang lebih komprehensif. Perspektif jangka masa panjang dalam pembangunan sistem pengangkutan awam akan memperlihatkan kepada menggalakkan pengguna motosikal untuk lebih menggunakan pengangkutan awam dan mengehadkan penggunaan motosikal di Pusat Bandar Raya hanya bagi pengguna-pengguna tertentu. Untuk jangka masa panjang, langkah-langkah untuk menggalakkan pengguna motosikal lebih menggunakan pengangkutan awam dan mengehadkan penggunaan motosikal di Pusat Bandar Raya hanya bagi pengguna-pengguna tertentu perlu dikaji.

                                449.       

Dalam jangka masa pendek dan sederhana, langkah-langkah akan dilaksanakan untuk meningkatkan keselamatan pengguna motosikal dan penguatkuasaan yang lebih ketat ke atas peraturan sedia ada.

Dasar:

TT 12: DBKL akan membantu dan menyelaras dengan agensi-agensi yang berkaitan dalam meningkatkan infrastruktur jalan bagi meningkatkan keselamatan pengguna motosikal.

                10.4.4    INFRASTRUKTUR JALAN

                               

a)

Pembangunan Jalan Baru

                                450.        Sistem jalan utama sedia ada, yang sedang dibina atau komited dikira telah mencukupi untuk keperluan Kuala Lumpur sehingga tahun 2020. Walau bagaimanapun dua jalan baru dicadangkan pada dasarnya untuk memperbaiki aliran lalu lintas ke dalam dan keluar Pusat Bandar Raya. Memandangkan masalah yang dihadapi untuk meningkatkan kapasiti jalan sedia ada di Pusat Bandar Raya dan kos yang tinggi untuk mendapatkan koridor baru, maka satu lebuh raya ekspres bawah tanah dicadangkan melalui Jalan Raja Chulan menghubungkan ke Jalan Lingkaran Dalam di sebelah timur.

                                451.       

Satu jalan pintasan dalam bandar juga dicadangkan, sebahagiannya melalui bawah tanah bagi menyediakan laluan terus dari Jalan Syed Putra di sebelah selatan Pusat Bandar Raya ke Jalan Dang Wangi (rujuk Rajah10.5 dan Jadual 10.3).

Dasar:

TT 13: DBKL akan menentukan program pembangunan jalan dan menyelaras dengan pihak pihak berkuasa yang berkaitan mengenai pelaksanaannya.

                                452.        Untuk keperluan masa hadapan, jika ada, pembinaan jalan-jalan baru perlu dikaji dalam konteks dasar-dasar am pengangkutan DBKL. Walau bagaimanapun, sebarang jalan baru haruslah menyokong dasar-dasar DBKL untuk menggalakkan pengangkutan awam dengan menyediakan peruntukan bagi kenderaan berpenumpang tinggi dan/atau laluan khas bas. Cadangan rizab rizab jalan ini hendaklah ditentukan dengan jelas bagi mengelakkan pencerobohan.

                                453.        Projek-projek penswastaan bagi jalan arteri perlu mematuhi cadangan rangkaian jalan dalam pelan struktur dan pelan tempatan dan tidak dirancang secara berasingan.

Dasar:

TT 14: DBKL akan memastikan agar jalanjalan utama yang dicadangkan dan komited dipertimbangkan dalam konteks perkhidmatan pengangkutan awam yang lebih luas, pergerakan kenderaan barangan dan kesannya terhadap masyarakat dan alam sekitar.

                               

b)

Pembaikan Rangkaian Jalan Sedia Ada

                                454.       

Dalam usaha menyiapkan rangkaian jalan sedia ada, meningkatkan kapasiti dan melebarkan jalan-jalan sempit yang menyebabkan kesesakan, satu program pembaikan rangkaian jalan hendaklah dilaksanakan untuk menaik taraf jalan sedia ada ke jalan arteri, membina penyambung jalan terputus dan membaiki persimpangan (rujuk Rajah 10.5 dan Jadual 10.3).

Dasar:

TT 15: DBKL akan menentukan program pembaikan jalan dan menyelaras dengan pihak-pihak berkuasa yang berkaitan mengenai pelaksanaannya.

                               

b)

Hierarki Jalan

                               

i.

Keadaan Semasa

                                455.       

Bagi tujuan pemantauan yang berkesan dan mengoptimumkan penggunaan sistem jalan sedia ada, status sebenar semua jalan sedia ada dan sistem hierarki jalan akan disemak semula.

Dasar:

TT 16: DBKL melaksanakan sistem klasifikasi hierarki jalan yang telah diperbaiki.

                                               

                                               

                10.4.5    PENGANGKUTAN BUKAN-MOTOR

                               

a)

Pejalan Kaki

                                456.        Dasar-dasar mengenai pejalan kaki dibincangkan di dalam Bab 14: Reka Bentuk Bandar dan Landskap.

                                457.        Satu persekitaran mesra pejalan kaki akan diwujudkan bagi seluruh Bandar Raya denganpenekanan khusus di Pusat Bandar Raya dan pusat-pusatbandar lain. Rangkaian pejalankaki di Pusat Bandar Raya akan menitikberatkan perhubungankemudahan pengangkutan awam dan menggabungkan elemen-elemen reka bentuk bandar. Satu cadangan taman di lingkaran PRT yang merentasi taman di bahagian barat Pusat Bandar Raya akan dihubungkan ke laluan PRT sedia ada dan menjadi pelengkap kepada rangkaian pejalan kaki.

                                458.        Perhatian khusus akan diberikan kepada kawasan di sekitar stesen tukaran pengangkutan utama bagi memastikan ia menggabungkan kemudahan-kemudahan yang membolehkannya mudah sampai kepada orang tua dan kurang upaya.

Dasar:

TT 17: DBKL akan menyediakan garis panduan dan piawaian bagi keperluan warga tua dan kurang upaya untuk diguna pakai pada rangkaian pejalan kaki, terminal dan stesen pengangkutan awam baru serta stesen-stesen pertukaran pelbagai mod.

                               

b)Basikal

                                               

Penggunaan basikal boleh dan harus terus digalakkan sebagai satu bentuk riadah dan sebagai satu alternatif pengangkutan persendirian bagi perjalanan pendek di kawasan perumahan dan rekreasi.

Dasar:

TT 18: DBKL akan membaiki rangkaian laluan basikal dan mempromosikan aktiviti berbasikal di kawasan perumahan dan rekreasi.

                10.4.6    PENGANGKUTAN BARANGAN

                                               

Tempat letak lori yang mencukupi bagi manfaat pemilik lori barangan berat yang tinggal di Bandar Raya akan disediakan supaya mereka tidak meletakkan kenderaan di kawasan perdagangan dan perumahan. Tempattempat letak lori ini akan juga mengandungi kemudahan-kemudahan untuk koc dan kenderaan binaan.

Dasar:

TT 19: DBKL akan menyediakan tempat letak kenderaan dan kemudahan tambahan untuk kenderaan barangan berat, koc dan kenderaan binaan di lokasilokasi yang sesuai di pinggir Bandar Raya

http://www.dbkl.gov.my/pskl2020/malay/pengangkutan/index.htm#keperluan

ISU SEMASA PENGANGKUTAN AWAM

a)

Pecahan Mod Pengangkutan

                               

i.

Keadaan Semasa

                                385.        Dalam tempoh 1985 hingga 1997, pecahan mod pengangkutan awam telah berkurangan daripada 34.3 peratus kepada 19.7 peratus. Ini menunjukkan satu peralihan besar daripada pengangkutan awam, khususnya pengangkutan bas, sebahagiannya disebabkan oleh peningkatan taraf hidup yang menyebabkan peningkatan kadar pemilikan kereta dan juga kemerosotan dalam perkhidmatan bas. Peningkatan pergantungan terhadap pengangkutan persendirian, khususnya kereta persendirian, telah mewujudkan tekanan yang tinggi terhadap rangkaian jalan raya dan

telah menyumbang kepada masalah kesesakan lalu lintas.

                               

ii.

Isu

                                                 • Pecahan mod pengangkutan awam yang rendah telah menyebabkan permintaan yang tinggi terhadap infrastruktur jalan dan kesesakan lalu lintas.

                               

b)

Permintaan Perjalanan

                               

i.

Keadaan Semasa

                                386.       

Peningkatan taraf hidup dan penghijrahan keluar penduduk dari Kuala Lumpur sekali gus telah menyumbang kepada masalah kesesakan lalu lintas di Pusat Bandar Raya. Antara tahun 1980 dan 1997, bilangan penduduk Kuala Lumpur kekal pada kadar pertumbuhan 1.1 peratus manakala dari tahun 1985 hingga 1997, perjalanan berkereta telah bertambah pada kadar purata 4.2 peratus setahun di Wilayah Lembah Klang.

                                387.        Telah ternyata, walaupun bilangan penduduk Pusat Bandar Raya hanya merupakan 3.3 peratus daripada jumlah keseluruhan penduduk Wilayah Lembah Klang, lebih kurang 19 peratus daripada 8.3 juta perjalanan setiap hari di Wilayah Lembah Klang adalah perjalanan yang dijana di Pusat Bandar Raya.

                                388.        Permintaan perjalanan yang tinggi sebahagian besarnya adalah melibatkan pengangkutan persendirian, khususnya kereta-kereta persendirian. Ini telah mengakibatkan kesesakan serta kemerosotan yang serius terhadap kelajuan perjalanan di jalan-jalan utama di kebanyakan tempat di Kuala Lumpur, terutamanya di Pusat Bandar Raya, dan juga di bahagian timur dan selatan, berpunca daripada jalan-jalan utama yang beroperasi pada atau melebihi keupayaan pada waktu puncak. Kenderaan berpenumpang rendah juga telah memburukkan lagi masalah ini.

                               

ii.

Isu

                                                • Permintaan perjalanan yang tinggi dari dan ke Pusat Bandar Raya ketika waktu-waktu puncak.

                               

c)

Pengurusan Lalu Lintas

                               

i.

Keadaan Semasa

                                389.       

Langkah-langkah pengurusan lalu lintas adalah bertujuan bagi mengoptimumkan infrastruktur sedia ada untuk mempertingkatkan keupayaan aliran supaya lebih responsif terhadap permintaan lalu lintas pada waktu yang berbeza.

                                390.        Pelbagai langkah telah berjaya dilaksanakan di Kuala Lumpur. Kaedah utama kawalan lalu lintas di Bandar Raya ketika ini adalah berasaskan sistem koordinasi isyarat lalu lintas kawasan berkomputer (SCATS/ITACA) yang beroperasi di 130 persimpangan, dibantu oleh polis trafik semasa waktu puncak. Perluasan sistem kawalan lalu lintas sedia ada berserta dengan penambahbaikan keupayaan sistem ini sedang dilaksanakan secara berperingkat.

                                391.        Langkah-langkah kawalan lalu lintas lain yang menyumbang kepada pengurusan lalu lintas di Kuala Lumpur termasuklah sistem jalan sehala, lorong berlawanan untuk meningkatkan keupayaan laluan pada waktu puncak, lorong eksklusif bagi bas dan teksi, denda ke atas kesalahan meletak kereta di bahu-bahu jalan dan peraturan mengawal kenderaan berat masuk ke Pusat Bandar Raya pada waktu puncak.

                                392.        Langkah-langkah tambahan lain yang ada kaitan dengan keselamatan jalan raya adalah melalui penggunaan papan-papan tanda, halangan-halangan, tanda-tanda garisan jalan dan jejantas pejalan kaki. Kempen kesedaran untuk pemandu dan pengeluaran lesen memandu yang lebih ketat juga merupakan penyumbang kepada pengurusan lalu lintas yang berkesan.

                               

ii.

Isu

                                393.        Walaupun langkah-langkah pengurusan lalu lintas telah banyak dilakukan untuk melicinkan aliran lalu lintas terutama di Pusat Bandar Raya, ianya tidak boleh berterusan untuk tempoh masa yang tidak menentu sekiranya permintaan lalu lintas di jalan-jalan terus meningkat.

• Langkah-langkah pengurusan lalu lintas sahaja tidak berkesan untuk meningkatkan tahap keupayaan jalan sedia ada.

                               

d)

Rangka Kerja Institusi Pengangkutan

                               

i.

Keadaan Semasa

                                394.       

Struktur institusi yang bertanggungjawab bagi pengangkutan bandar di Malaysia, khususnya, Kuala Lumpur dibahagikan di antara jabatan-jabatan persekutuan dan DBKL (rujuk Jadual 10.1).

http://www.dbkl.gov.my/pskl2020/malay/pengangkutan/index.htm

SPAD UMUM KENAIKAN TAMBANG TEKSI DAN BAS EKSPRES

KUALA LUMPUR: Suruhanjaya Pengangkutan Awam Darat (SPAD) hari ini mengumumkan penetapan kadar tambang baharu bagi perkidmatan teksi akan berkuatkuasa dengan serta merta manakala bagi bas ekspres pula, bermula pada 15 Mei ini.

Menurut Pengerusinya, Tan Sri Syed Hamid Albar, penetapan kadar baharu itu adalah berikutan berlakunya kenaikan kos termasuk penyelenggaraan, insurans dan kos sara hidup.

Harga tambang kini tidak lagi relevan dengan kenaikan kos-kos tersebut, katanya dalam satu sidang akhbar hari ini.

Bagi teksi, kos penyelenggaraannya meningkat ke 33 peratus, manakala bagi bas ekspres sebanyak 36 peratus.

Menurutnya lagi, ramai yang mungkin tidak berpuas hati dengan keputusan ini, namun pertimbangan kadar tambang teksi dan bas tersebut perlu dilakukan bagi mengambil kira kepentingan pemandu teksi dan bas.

Beliau turut menjelaskan, dengan kenaikan tambang teksi ini, pemandu teksi boleh membeli teksi baharu bagi memberi keselesaan kepada penumpang dan memberi keselamatan yang lebih terjamin.

Syed Hamid Albar juga berkata, penetapan tersebut dilakukan selepas kali terakhir semakan kadar tambang teksi dan bas ekspres pada tahun 2009.

Bagi teksi, kadar baharu hanya tertakluk untuk perjalanan bagi Lembah Klang, Johor Bahru dan Pulau Pinang antara 25 sen sehingga seringgit 75 sen per kilometer.

Penetapan kadar tambang teksi baharu itu sekaligus menyaksikan peningkatan 40 peratus.

Mengambil contoh tambang teksi dari KL Sentral ke Bangsar sebelum ini RM6.50, kini ia meningkat kepada RM8.00.

Manakala tambang bagi perjalanan KL Sentral ke Petaling Jaya pula meningkat kepada RM14.30, berbanding RM10.80, sebelum ini.

Sementara itu, bagi bas ekspres pula, kenaikan untuk perjalanan seluruh negara antara RM4.60 sehingga RM11.00.

Sebelum ini, tambang bagi satu kilometer bagi perjalanan bas adalah 9.3 sen, kini ia meningkat kepada 11.4 sen menjadikan kenaikan keseluruhan sebanyak 2.1 sen.

Misalnya, tambang dari Kuala Lumpur ke Pulau Pinang, sebelum ini RM38.50, kini meningkat ke RM47.00.

Manakala, dari Kuala Lumpur ke Johor Bahru pula, RM42.80 berbanding tambang sebelum ini RM35.00.

Lain-lain kawasan yang terlibat dengan kenaikan tambang bas ini adalah Kangar, Kota Bharu, Alor Setar, Kuala Terengganu, Kuantan dan Ipoh..

Menurut SPAD, kenaikan tambang bas ini memberi jaminan pengurusan lebih baik termasuk penyelenggaraan, pemanduan cekap, pemantauan kelajuan dan kebersihan kenderaan.

sumber: http://www.astroawani.com/berita-malaysia/spad-umum-kenaikan-tambang-teksi-dan-bas-ekspres-55971?cp

PENINGKATAN KADAR KEMALANGAN JALAN RAYA BERPUNCA DARIPADA KECUAIAN PEMANDU

Dalam era pensejagatan ini kadar kemalangan jalan raya semakin meningkat. Hal ini kerana dalam kehidupan yang serba pantas, kita terpaksa mengejarkan masa kerana masa adalah emas. Oleh itu, untuk mengejarkan masa kita perlu memandu dengan laju dan dengan hal ini tanpa disedari berlakunya kemalangan jalan raya. Contohnya, peristiwa kemalangan yang berlaku di Muar yang menimpa seorang rakyat Singapura baru-baru ini telah menimbulkan kesedaran kepada orang ramai terutamanya pemandu kenderaan tentang soal keselamatan. Persoalannya, adakah peningkatan kadar kemalangan jalan raya berpunca daripada kecuaian pemandu kereta?

Saya bersetuju dengan pernyataan tersebut tetapi tidak seratus peratus. Memang saya tidak menafikan bahawa peningkatan kadar kemalangan jalan raya berpunca daripada kecuaian pemandu kenderaan.Alasan pertama ialah kecuaian pemandu yang mahu mengejar masa dan hendak tiba di destinasi secepat mungkin. Dalam keghairahan untuk sampai di destinasi yang dituju, pemandu lazimnya tidak menggunakan isyarat sewaktu menukar laluan. Hal ini akan menyebabkan berlakunya kemalangan jalan raya. Walaupun masa itu penting, namun kita perlu memandu kenderaan dengan berhati-hati kerana kita telah mempertaruhkan nyawa orang lain dan ahli keluarga sendiri. Contohnya isu kemalangan yang berlaku di Muar mengakibatkan seluruh ahli keluarga terkorban kecuali bayi yang berumur 2 bulan. Oleh itu, setiap pemandu kenderaan diseru supaya berhati-hati di jalan raya bak pepatah, “biar lambat asal selamat”.

Alasan kedua, sikap pemandu yang tidak bertanggungjawab dan mengikut kehendak nafsunya. Pemandu yang memandu di bawah pengaruh alkohol ataupun minuman keras akan menimbulkan risiko kemalangan.Biasanya pemandu yang memandu kenderaannya dengan keadaan mabuk akan hilang daya pertimbangan dan menyebabkan kemalangan.

Alasan ketiga, sikap pemandu yang lalai atas perbuataannya. Hal ini demikian kerana pemandu tidak memberi sepenuh perhatian ketika memandu. Pemandu ada kalanya didapati menggunakan telefon bimbit semasa memandu kenderaannya. Apa gunakan fungsi “Bluetooth” atau “earpiece”? Walaupun ada panggilan yang diterima ketika memandu, pemandu tersebut tidak semestinya dilarang menjawabnya malah pemandu boleh menjawab panggilan tersebut dengan kegunaan fungsi telefon bimbit seperti “Bluetooth” dan “earpiece”. Oleh itu, pemandu kenderaan tersebut dapat menjawab panggilan tersebut dan juga memandu kenderaan pada masa yang sama dengan dua belah tangannya dan memberi sepenuh perhatian ketika memandu.

Namun, kemalangan jalan raya bukan disebabkan kecuaian pemandu kenderaan sahaja malah ada sebab-sebab lain. Sebab pertama ialah faktor persekitaran.Contohnya, permukaan jalan raya menjadi licin pada waktu hujan. Hal ini kerana permukaan jalan raya sering dibasahi air hujan.Pada Tambah waktu hujan permukaan jalan raya menjadi licin. Keadaan ini boleh menyebabkan kemalangan jalan raya. Setiap pemandu kenderaan harus berwaspada ketika memandu ketika waktu hujan.

Sebab kedua ialah keadaan jalan raya yang agak sempit dan sesak. Buktinya dalam masa menyambut Tahun Baru Cina sebanyak 90 kemalangan jalan raya dilaporkan berlaku atas sebab pemandu kenderaan ingin menuju ke satu destinasi yang berbeza tetapi menggunakan hala tujuan jalan raya yang sama. Oleh itu, setiap pemandu kenderaan diseru supaya memandu dengan teliti, terutamanya semasa musim perayaan kerana kenderaan di jalan raya semakin bertambah.

Sebab ketiga ialah lampu isyarat yang tidak berfungsi Hari demi hari, Apabila berlakunya kerosakan kepada lampu isyarat kemalangan mungkin berlaku di jalan raya. Lantaran itu ramai nyawa yang terkorban. Oleh itu, pihak perintah telah mengisytiharkan bahawa lampu isyarat harus diperbaiki dan ditukarkan dengan baru jika perlu dalam tempoh sebulan sekali, supaya dapat mengurangkan lampu isyarat yang rosak bagi mengelakkan kemalangan.

Daripada perbincangan di atas, jelaslah bahawa peningkatan kadar kemalangan jalan raya bukan sahaja berpunca daripada kecuaian pemandu kenderaan tetapi juga disebabkan oleh faktor persekitaran dan keadaan jalan raya yang sempit. Sebagai rakyat yang prihatin, kita perlu memandu kenderaan dengan penuh hati-hati supaya tiada lagi nyawa yang terkorban. Oleh itu, kita perlu berpegang kepada cogan kata “biar lambat asal selamat”. Dengan ini, kadar kemalangan jalan raya dapat dikurangkan secara drastic

SUMBER:http://perbayudss.blogspot.com/2008/11/peningkatan-kadar-kemalangan-jalan-raya.html

CONTOH KARANGAN FAKTOR FAKTOR KEMALANGAN JALAN RAYA

] Memang tidak dapat dinafikan bahawa kemalangan jalan raya saban tahun semakin meningkat dari hari ke hari. Setiap hari sama ada di kaca-kaca televisyen, di dada-dada akhbar mahupun di corong-corong radio pasti ada sahaja dipaparkan kemalangan jalan raya yang meragut nyawa manusia. [AR-A.Tanya] Murah sangatkah nyawa manusia sehingga banyak jiwa yang terkorban di jalan raya? Jika hal ini dibiarkan berterusan, sudah tentu merugikan sesebuah negara. [AA] Oleh itu,punca-punca kemalangan jalan raya perlu dikenal pasti segera sebelum isu ini menjadi lebih parah lagi. [80 pp]

Perenggan Isi 1 : Sikap Pemandu Itu Sendiri – 5 Ayat

[AP] Punca yang paling signifikan penyebab berlakunya kemalangan jalan raya ialah sikap pemandu itu sendiri. [AH-Mengapa?] Hal ini disebabkan pemandu bersikap mementingkan diri, tidak sabar ketika berada di jalan raya dan tidak mematuhi peraturan jalan raya. [AC] Sebagai contoh, pemandu kenderaan memandu kereta dengan laju tanpa mematuhi had laju yang dibenarkan. [AH-Kesan?] Secara tidak langsung, pemandu bukan sahaja mempertaruhkan nyawa sendiri malah nyawa pengguna jalan raya yang lain. [AP] Oleh itu, sikap berhati-hati di jalan raya dan Biar Lambat Asal Selamat akan dapat menghindarkan kemalangan maut daripada berlaku. [78 pp]

Perenggan Isi 2 : Keadaan Struktur Jalan Raya – 5 Ayat

[AP] Punca seterusnya penyebab berlakunya kemalangan jalan raya ialah Keadaan struktur jalan raya. [AH-Mengapa?] Keadaan jalan raya yang berlubang-lubang, sempit dan rata sudah pasti mengundang bahaya kepada pengguna jalan raya. [AC] Sebagai contoh, jalan raya yang bengkang-bengkok, selekoh tajam akan memudahkan pemandu yang tidak biasa jalan tersebut terbabas dan terlibat dalam kemalangan jalan raya. [AH-Bagaimana?] Oleh itu, pihak kerajaan perlu mengambil inisiatif segera memperbaiki struktur jalan raya yang membahayakan nyawa pengguna jalan raya.. [AP] Tegasnya sebelum Nasi Menjadi Bubur, struktur jalan raya perlu diberi keutamaan terlebih dahulu agar keselamatan pengguna-pengguna jalan raya terjamin. [86 pp]

Perenggan Isi 3 : Keadaan Kenderaan – 5 Ayat

[AP] Keadaan kenderaan yang tidak diselenggara dengan baik juga menjadi punca berlakunya kemalangan jalan raya. [AH-Mengapa?] Keadaan kenderaan yang tidak diselenggara mengikut jadual yang telah ditetapkan boleh mengundang malapetaka kepada pemandunya. [AC] Sebagai contoh, brek kenderaan yang tidak berfungsi dengan baik akan menyebabkan pemandu sukar mengawal kenderaan ketika saat-saat kecemasan. [AH-Kesan?] Impaknya, pemandu akan mudah tersasar dan berlakunya kemalangan jalan raya ketika ingin menghentikan kenderaan secara kecemasan. [AP] Jelaslah, kenderaan hendaklah diselenggara dengan baik sebelum memulakan perjalanan yang jauh kerana Malang Tidak Berbau. [76 pp]

Perenggan Isi 4 : Undang-undang – 5 Ayat

[AP] Penguatkuasaan undang-undang yang lemah juga merupakan salah satu punca berlaku kemalangan jalan raya. [AH-Mengapa?] Dendaan dan kompaun sebanyak RM300 bagi kesalahan berat seperti memandu melebihi had laju, melanggar lampu isyarat merah tidak berkesan kerana pemandu mampu bayar. [AC] Selain itu, Ops Sikap dan sekatan jalan raya hanya giat dijalankan ketika musim-musim perayaan. [AH-Kesan?] Impaknya, pemandu tidak gentar melakukan kesalahan di jalan raya kerana mereka mampu membayar denda yang dikenakan dan beranggapan operasi hanya dilakukan pada waktu-waktu tertentu sahaja. [AP] Jadi, penguatkuasaan undang-undang yang lebih tegas dan pemantauan di kawasan berbahaya hendaklah diambil untuk mengelakkan daripada berlakunya kemalangan maut. [93 pp]

Kesimpulan.

[Rumusan] Semua pihak perlulah bekerjasama bagai aur dengan tebing bagi menangani isu kemalangan jalan raya ini. [Cadangan] Segala usaha yang dilaksanakan hendaklah berterusan dan istiqomah bukannya sekadar hangat-hangat tahi ayam ataupun sekadar melepaskan batuk di tangga sahaja. [Pendapat] Jangan sampai sudah terhantuk, baru nak terngadah, barulah inisiatif dirangka untuk mengatasi kemalangan jalan raya. Isu kemalangan ini tidak boleh dipandang sebelah mata sahaja kerana impaknya sangat besar kepada negara terutamanya kerugian sumber tenaga yang produktif. [Harapan] Slogan Pandu Cermat Jiwa Selamat hendaklah dijadikan pedoman bagi semua pengguna jalan raya agar nyawa mereka terselamat. Ingat, jangan jadikan lebuh raya sebagai gelanggang perlumbaan mahupun pusara kerana nyawa manusia merupakan satu anugerah yang perlu dihargai

.

Sumber:http://kamarularnizam.blogspot.com/p/contoh-karangan-bahasa-melayu-a.html

SPAD YAKIN BOLEH TRANFORMASI PENGANGKUTAN AWAM SEBELUM 2020

KUALA LUMPUR: Suruhanjaya Pengangkutan Awam Darat (SPAD) yakin dapat mentransformasi sepenuhnya sistem pengangkutan awam darat di negara ini menjelang 2020.

Pengerusinya, Tan Sri Syed Hamid Albar, berkata SPAD sedang melaksanakan pelbagai langkah bagi menambah baik pengangkutan darat termasuk membabitkan kenderaan berat.

"Sistem pengangkutan negara kita tidak pernah diselarikan dengan kemajuan dan pembangunan negara... Bagi kami masa untuk ubah dan tambah baik kerana untuk ubah sesuatu sistem yang dah lama wujud bukan boleh siap dalam sehari," katanya kepada Bernama, di sini.

Katanya walaupun SPAD menerima banyak tentangan terhadap usaha yang dilakukan, beliau menganggap halangan itu petunjuk bahawa mereka berada di landasan yang betul.

"Sebenarnya keadaan fizikal sistem pengangkutan negara kita baik tetapi saya yakin ia mampu menjadi lebih efisien dan cemerlang sekiranya mendapat kerjasama pihak pengendali pengangkutan di luar sana untuk menjadikannya lebih cemerlang," katanya.

Sejak ditubuhkan 2010, SPAD melaksanakan beberapa pembaharuan bagi menambah baik pengangkutan awam, khususnya di Lembah Klang dan yang terkini memperkenalkan perkhidmatan bas percuma Go-KL City Bus yang mencetuskan kemarahan segelintir pengusaha teksi.

Menjawab isu itu, Syed Hamid yang mengakui ramai pemandu terasa diri mereka dianiaya dengan tindakan tersebut, berkata tanggungjawab SPAD memastikan orang awam mendapat perkhidmatan yang baik.

"Jika mereka marah dengan perkhidmatan bas percuma Go-KL, perkara itu tidak sepatutnya kerana perkhidmata cuma melibatkan dua laluan dan saya yakin jika perkhidmatan yang disediakan teksi memuaskan, penumpang termasuk pelancong akan menggunakan perkhidmatan mereka," katanya.

Perkhidmatan bas percuma itu hanya meliputi Laluan Hijau (KLCC-Bukit Bintang) sejauh 7.4 kilometer dan Laluan Ungu (Hab Pasar Seni-Bukit Bintang) sejauh 6.5 km.

Syed Hamid juga mendedahkan perkhidmatan rel iaitu komuter dan tren elektrik Keretapi Tanah Melayu Berhad paling banyak menerima rungutan orang ramai kerana sering lewat dan tidak efektif.

Perkara itu katanya sedang ditangani termasuk dengan penambahan 36 gerabak baru.

Mengenai Pekeliling SPAD berhubung had muatan lori yang dikuat kuasa 25 September lalu, Syed Hamid berkata pekeliling itu bagi memastikan menjamin keselamatan pengguna jalan raya yang lain.

"Pekeliling itu untuk memastikan pengendali lori tidak terlalu tamak membawa muatan sehingga membahayakan pengguna jalan raya yang lain serta merosakan jalan.

"Jika jalan raya rosak, untuk membaikinya menggunakan duit cukai dan ia adalah hasil kutipan cukai rakyat," katanya. – BERNAMA

sumber:http://www2.bharian.com.my/bharian/articles/SPADyakinbolehtransformasipengangkutanawamsebelum2020/m/mArticle

PENCEMARAN UDARA

APAKAH benar ramai di antara kita tidak menghiraukan pencemaran alam di

sekeliling kita? Itulah sebabnya kebanyakan penduduk negara ini tidak

prihatin, malah tidak mengendahkan pelbagai usaha dilakukan pihak berkuasa

untuk memelihara alam sekitar.

Salahkah anggapan bahawa rakyat negara ini pada keseluruhannya tidak

dapat menghayati kehendak alam sekeliling dan sukar memahami bahawa

tindak-tanduk mereka walaupun dianggap remeh, jika dibiar berleluasa boleh

mencemari alam semula jadi.

Tidak hairanlah jika ada jiran kita sendiri terus membakar sampah di

halaman rumah, membuang sisa dapur ke dalam longkang di tepi rumah atau

membiarkan sampah-sarap di merata-rata. Kita juga amat kurang komitmen

dalam usaha mengitar semula pelbagai barang yang sudah digunakan.

Jika ada sekali pun di kalangan kita yang lebih prihatin dan menegur

jiran membakar sampah, tidak mustahil mereka ini diherdik: "Bakar sikit

saja takkan boleh mencemar keadaan sekeliling."

Bagaimana pula dengan pelbagai jabatan dan agensi kerajaan termasuk,

pihak berkuasa tempatan serta sektor swasta seperti pengilang, pengusaha

dan pelbagai syarikat kecil, sederhana dan besar? Apakah semuanya prihatin

terhadap usaha memelihara alam sekeliling?

Sedihnya tidak banyak di antara pengusaha dan syarikat, mahu pun orang

ramai yang mempunyai kesedaran terhadap pentingnya persekitaran alam

dipelihara supaya tidak tercemar. Ramai seolah-olah tidak menghiraukan

kualiti kehidupan mereka sendiri hanya kerana pentingkan keuntungan jangka

pendek.

Keadaan ini amat berbeza dengan rakyat dan syarikat di negara maju yang

umumnya sedar tanggungjawab mereka terhadap persekitaran dan betapa

pentingnya memelihara kualiti kehidupan.

Tidak hairanlah di negara kita pelbagai syarikat pembuat, pengusaha,

pemaju dan sebagainya akan mematuhi peraturan memelihara alam sekitar

hanya bila ada pemantauan dan tindakan penguatkuasaan. Biasanya mereka

akan mencari jalan untuk memintas segala peraturan yang ada kerana tidak

ada kesedaran terhadap pentingnya alam sekitar tidak dicemari.

Apa tidaknya kalau dilihat daripada pelbagai tindak-tanduk pihak

berkenaan itu. Orang ramai yang mendiami tepi sungai terus menganggap

sungai sebagai tempat membuang sampah. Kilang berterusan membuang sisa

pepejal dan kimia ke dalam longkang atau sungai berdekatan. Ada juga

kilang yang membakar bahan buangan pada sebelah malam apabila tidak ada

usaha penguatkuasaan.

Pemaju pula terus memusnahkan persekitaran apabila membangunkan kawasan

perumahan dengan menggondolkan tanah daripada segala tumbuhan, tanpa

menyediakan tempat takungan supaya air hujan tidak terus mengalir ke

sungai dan boleh menyebabkan banjir.

Demikian pula penempatan haram terus diusahakan hingga ke kawasan hutan

simpan tanpa sekatan oleh mana-mana pihak berkuasa tempatan. Kilang haram

juga dibiarkan terus beroperasi mencemari kawasan persekitaran mereka

dengan membuang sisa ke dalam longkang atau sungai berhampiran.

Usaha untuk membanteras keadaan begini biasanya dihalang oleh pihak

tertentu yang berkepentingan, termasuk ahli politik yang kononnya

menganggap sebarang tindakan ke atas kilang haram itu boleh menjejas

pekerjaan ramai pengundi mereka.

Jelas sekali kesedaran dan komitmen rakyat, pihak berkuasa dan swasta

terhadap usaha memelihara alam sekitar supaya tidak terus tercemar amat

berkurangan. Apa yang perlu dilakukan kerajaan ialah berusaha memberikan

kesedaran secara berterusan kepada seluruh rakyat mengenai pentingnya

persekitaran dipelihara dan tidak dimusnahkan.

Kerana kurangnya kesedaran inilah, persekitaran terus dicemari dan

begitu banyak sungai di negara ini yang kini dilanda pencemaran amat teruk

sehingga ada yang boleh dikatakan sudah `mati' seperti Sungai Juru di

Seberang Prai, Sungai Seget di Johor Bahru dan Sungai Korok di Alor Star,

manakala banyak pula yang lainnya sudah tidak lagi dapat menampung

kehidupan ikan.

Ramai pula penduduk tidak memahami fungsi hutan paya dalam pemeliharaan

ekosistem dan sumber laut. Jadi tidak hairan sudah berapa banyak kawasan

paya bakau ditambak untuk dimajukan sebagai tapak hotel di tepi laut atau

digunakan untuk ternakan udang.

Malah bukan saja hutan simpan yang hendak dimajukan, hutan paya bakau

dan paya gambut yang menjadi sebahagian penting ekosistem turut mahu

dimajukan oleh pemaju perumahan baik di Pulau Pinang, Kedah atau Perak.

Pembangunan dengan menghapuskan hutan paya ini menjejaskan keadaan laut

dan sumber di persekitarannya. Hanya kini dengan berlakunya kemusnahan

beberapa kawasan pantai yang dipukul tsunami pada 26 Disember lalu, baru

ada kesedaran betapa pentingnya paya bakau dipelihara kerana selain

daripada fungsinya memelihara ekosistem, ia juga boleh menjadi benteng

untuk mengurangkan kesan pukulan ombak.

Di antara sungai yang teruk tercemar ialah Sungai Klang dan anak

sungainya iaitu Sungai Bunus dan Sungai Gombak yang mengalir merentasi

sebahagian besar Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur. Akhbar ini pada 2003

pernah berusaha untuk mendapatkan sokongan pelbagai pihak kerajaan, swasta

dan orang ramai melaksanakan usaha untuk memulihara Sungai Klang melalui

beberapa siri rencana mengenainya. Malangnya, usaha itu tidak mendapat

sokongan dan keadaan Sungai Klang yang teruk tercemar sedikit pun tidak

berubah.

Sungai Klang sebenarnya boleh menjadi penyeri ibu kota dan digunakan

untuk kepentingan pelancongan seperti dilakukan di beberapa negara luar

yang berjaya membersihkan sungai yang tercemar seperti Sungai Singapura,

Sungai Thames (London), Sungai Hudson (New York) dan Sungai Rhine

(Jerman). Apa yang diperlukan ialah komitmen dan kesungguhan pihak

berkuasa untuk melakukannya.

Di Singapura misalnya, pemerintahnya bermula dengan mengenal pasti punca

pencemaran yang terdiri daripada pelbagai kegiatan di sepanjang sungai.

Dengan itu, ia menempatkan semula sekitar 26,000 keluarga yang tinggal di

sepanjang tebing sungai ke rumah pangsa yang dibina pemerintah.

Kira-kira 5,000 penjaja dipindahkan ke pusat jualan makanan, kilang yang

dikenal pasti mencemarkan sungai berkenaan, dipindahkan ke kawasan khas

perindustrian. Selain itu, lebih 200 tan sampah dikaut dari sungai,

manakala lorong pejalan kaki di sepanjang sungai diadakan. Kawasan

rekreasi juga dibina di sepanjang sungai, manakala pasir diimport untuk

dijadikan `pantai' untuk semua. Usaha ini amat berjaya dengan sungai itu

kini antara tarikan utama pelancongan.

Apakah usaha pembersihan begini tidak boleh dilakukan? Yang perlu ialah

menyediakan senarai punca pencemaran dan selepas itu tindakan dilakukan

secara tegas dan saksama. Jika ada kemahuan apa pun boleh dilakukan.

Diharapkan dengan saranan Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad

Badawi, minggu lalu yang menghendaki sebuah konsortium diwujudkan di

kalangan swasta untuk membersihkan ke tiga-tiga sungai itu, usaha

berkenaan akan dapat dilakukan.

Sebenarnya, suatu projek pembersihan dan pemulihan Sungai Klang pernah

dilancarkan pada 1990 antara Jabatan Pengairan dan Saliran dengan

kerjasama Jabatan Alam Sekitar, Urusetia Perancangan Lembah Klang dan

Kementerian Sains, Teknologi dan Alam Sekitar ketika itu.

Projek berkenaan bertujuan membersih sungai daripada kotoran sampah-

sarap dan kelodak serta memulih semula imej Sungai Klang sebagai sumber

air bagi Lembah Klang. Bagaimanapun, projek itu gagal mencapai matlamatnya

kerana kualiti airnya masih tidak dapat dipulihkan lebih-lebih lagi

daripada sisa organik, sisa kimia, sisa terampai dan sisa pepejal.

Apa pun, kini satu usaha drastik perlu dilakukan jika ketiga-tiga sungai

yang merentasi Lembah Klang itu hendak dibersihkan. Perkampungan di tebing

sungai seperti juga kilang, baik yang berlesen mahu pun yang haram harus

dipindahkan. Mereka yang degil hendaklah dikenakan tindakan.

Satu siri penerangan juga harus diberikan kepada semua supaya majoriti

akan bersimpati dengan usaha ini dan tidak lagi menganggap ketiga-tiga

sungai berkenaan sebagai saluran membuang sampah dan sisa perindustrian,

sisa pasar basah, bahan kumbahan yang tidak dirawat serta sampah-sarap

kilang.

Kerajaan Selangor sudah membuat keputusan hendak mendapatkan air dari

Pahang bagi menampung permintaan air bersih yang semakin meningkat di

kawasan Lembah Klang berikutan pengalaman pahit yang melanda kawasan itu

pada 1998 apabila bekalan air terpaksa dicatu untuk pengguna di Lembah

Klang.

Ramai pencinta alam mengharapkan dengan usaha pemulihan itu, Sungai

Klang akan dapat dijadikan sumber utama untuk menampung keperluan bekalan

air di Lembah Klang. Kerajaan Selangor dengan itu tidak lagi perlu

mendapatkan bekalan air mentah dari Sungai Pahang seperti yang dirancang.

Ini bukan saja dapat menjimatkan perbelanjaan yang mencecah lebih RM4

bilion, malah akan dapat menghindar daripada pencemaran alam sekitar

sekiranya beberapa ampangan dan terowong sejauh 44 kilometer tidak lagi

diperlukan.

MASS RAPID TRASIT

ISTEM “MASS RAPID TRANSIT”

Lembah Klang (KVMRT)

KVMRT merupakan sistem rel kawasan Lembah Klang yang

direka untuk menghasilkan rangkaian pengangkutan rel

yang cekap dan mempertingkat pilihan pengangkutan awam

yang sedia ada. Direka sebagai Pojek Permulaan (EPP)

di bawah Program Transformasi Ekonomi (ETP) negara,

KVMRT bertujuan menggalakkan lagi penggunaan

pengangkutan awam dan meringankan kesesakan jalan raya

di Lembah Klang.

Skim akhir kereta api Landasan Sungai Buloh – Kajang (SBK)

yang diluluskan pada Jun 2011 dan pembinaan landasan

tersebut telah dilancarkan secara rasmi pada 8 Julai 2011

oleh YAB Dato’ Sri Mohd Najib bin Tun Abdul Razak, Perdana

Menteri Malaysia. Pembinaan telah bermula di jajaran SBK,

dengan fasa pertama (Sungai Buloh – Semantan) dijangka

siap menjelang akhir tahun 2016, dan jajaran SBK yang

selebihnya menjelang Julai 2017.

Projek KVMRT dikenal pasti sebagai Projek Permulaan

(EPP) #4 dalam Bidang Ekonomi Utama Negara (NKEA)

bagi Greater KL/Lembah Klang (GKL/KV). Petunjuk Prestasi

Utama (KPI) ditetapkan dalam jawatankuasa Pemandu

Greater KL/Lembah Klang (GKLKV SC).

 PENJAJARAN SEMULA STESEN BANDAR KAJANG

Pemilik Projek Jajaran SBK KVMRT telah mencadangkan

kepada S.P.A.D. agar penjajaran dan lokasi stesen Bandar

Kajang dialihkan pada tahun 2011. YAB Perdana Menteri

telah memberikan kelulusan bersyarat kepada Skim

Kereta Api Tambahan yang memperincikan penjajaran

semula stesen Bandar Kajang. Kelulusan bersyarat ini

mengkehendaki paparan umum penjajaran semula diadakan,

yang seterusnya dilaksanakan antara 3 Oktober 2011 hingga

2 Januari 2012. YAB Perdana Menteri telah meluluskan Skim

Kereta Api Tambahan Akhir bagi penjajaran semula stesen

Bandar Kajang pada 21 Februari 2012.

PEMINDAHAN PEMILIKAN

Pemilikan Projek SBK KVMRT telah dipindahkan kepada

Mass Rapid Transit Corporation Sdn Bhd (MRT Corp)

daripada Syarikat Prasarana Negara Berhad (Prasarana)

pada 14 Mac 2012 susulan kelulusan oleh YAB Perdana

Menteri. Berikutan pemindahan pemilikan, MRT Corp telah

mengambil alih pemilikan, hak dan obligasi berhubung

pelaksanaan Jajaran SBK KVMRT.

Mandat S.P.A.D. adalah untuk memastikan pembangunan

landasan MRT mematuhi Akta Pengangkutan Awam

Darat 2010 dan semua skim dan peraturan kereta api

yang berkenaan. S.P.A.D. juga bertanggungjawab bagi

pembayaran berkaitan pengambilan tanah untuk Jajaran

SBK KVMRT.

PERANAN PENGANGKUTAN AWAM

Ramai rakyat negara ini  keliru tentang peranan pengangkutan awam termasuk para pemimpin politik baik daripada pihak kerajaan mahupun pembangkang. Industri pengangkutan awam bukanlah  sektor yang harus dipolitikkan oleh mana-mana pihak. Industri ini selain menjana ekonomi negara, ianya juga cerminan kepada status maju mundurnya sesebuah negara itu. Pengangkutan awam bukan sekadar menyediakan kaedah atau prasarananya akan tetapi ianya perlu kepada suatu sistem yang efisen, murah, selesa dan bersepadu. Apabila Perdana Menteri Datuk Seri Mohd Najib Razak turun ke stadium Bukit Jalil pada 24 Julai lalu semata-mata mahu melakukan penyerahan baucher bernilai sebanyak RM520.00 kepada pemandu teksi, ramai melihatnya sebagai usaha untuk memenangi hati pemandu teksi dalam menghadapi pilihanraya ke-13.  Itulah persepsi umum dalam senario hangat menghadapi pilihanraya. Himpunan pemandu teksi di Bukit Jalil adalah ekoran daripada pertemuan antara Ketua Pembangkang Datuk Seri Anwar Ibrahim dengan pemandu teksi Lembah Kelang beberapa bulan  sebelumnya. Dalam pertemuan itu Datuk Seri Anwar Ibrahim telah menjanjikan akan mengeluarkan banyak lagi permit teksi kepada individu (bukan syarikat), sekiranya Pakatan Rakyat memerintah. Saranan beliau mendapat sokongan daripada Datuk Mahfuz Omar, Naib Presiden Pas seperti kenyataan beliau, “Pemandu teksi perlukan permit, bukan tayar,” sebagai respons kepada program Datuk Najib di Bukit Jalil. Jelas sekali kedua-dua pihak kurang arif atau mengerti peranan sebenar pengangkutan awam dalam sesebuah negara, apa lagi peri pentingnya dalam  sebuah negara maju.  Pelbagai permasalahan yang dihadapi oleh pengusaha pengangkutan dalam negara ini tanpa tindakan positif  pihak berwajib mungkin tidak sampai ke pengetahuan kedua-dua pemimpin ini. Pemberian baucer untuk pembelian tayar adalah bantuan jangka pendek. Apa lagi kalau diberi ‘one-off’ sahaja. Ianya tidak membantu dalam jangka panjang, jauh sekali menyelesaikan permasalahan yang berpanjangan. Akan tetapi memberi perlindungan insuran kepada pemandu teksi adalah sesuatu yang wajar dan harus dihargai. Namun demikian, bantuan ini tidak menjurus ke arah penyelesaian permasalahan pengangkutan awam yang semakin kalut sekarang ini, apa lagi mahu mewujudkan sebuah sistem pengangkutan awam yang bersepadu. Insuran Harus diingat  pemandu teksi yang tidak dilindungi insuran adalah terdiri daripada pemilik permit persendirian. Manakala kebanyakan  syarikat-syarikat teksi memberi perlindungan insuran percuma kepada pemandu/penyewa mereka, kecuali Socso atau  KWSP. Malah ada yang memberi tayar percuma berasaskan kepada ketepatan bayaran sewa dan prestasi pemanduan yang baik dan amanah. Sesebuah negara bukan sahaja harus mementingkan kebajikan rakyatnya termasuk pemandu teksi, tetapi yang paling utama ialah urus tadbir yang cekap, amanah dan proaktif. Dalam konteks  pengangkutan awam, sesebuah negara harus mempunyai sistem pengangkutan awam yang  efisen, cekap dan murah. Bayangkan negara kita yang akan meraikan hari kemerdekaan yang ke-55 tahun Ogos ini, masih belum mewujudkan sebuah dasar pengangkutan negara sebagai asas  membina sistem pengangkutan awam yang diyakini rakyat. Kalau negara ada dasar wanita, dasar sosial, dasar automobil negara dsb, kenapa tidak diwujudkan sebuah dasar pengangkutan sebagai pemacu kepada perkembangan  industri ini? Desakan untuk mewujudkan dasar pengangkutan telah disuarakan oleh persatuan-persatuan bas, teksi dan lori semenjak 20 tahun lalu. Namun desakan atau saranan itu tidak mendapat tindak balas yang positif daripada kerajaan. Walaupun Suruhanjaya Pengangkutan Awam Darat (SPAD) diwujudkan sebagai usaha untuk memantau perkhidmatan industri ini, namun kewujudan SPAD tidak membawa perubahan yang diharap seperti dijangkakan. SPAD tidak membawa apa-apa perubahan. Pengusaha masih terpaksa berurusan dengan pelbagai agensi kerajaan dalam industri ini. Tidak kurang 13 agensi kerajaan terlibat secara langsung dan tidak langsung dalam industri ini. Harapan pengusaha supaya sebuah agensi saja bertanggungjawab dalam pengendalian industri pengangkutan tidak menjadi kenyataan. Sebailknya SPAD hanya menggantikan Lembaga Pelesenan Kenderaan Perdagangan (LPKP) dengan fungsi dan cara urus tadbirnya masih kekal, tanpa perubahan.  Birokrasi yang menyusahkan, kelemahan serta kepincangan urus tadbirnya masih seperti LPKP dulu. SPAD kelihatan seperti  mengganti  baju LPKP sahaja, tidak lebih daripada itu. Tidak ada komitmen serta iltizam yang bersungguh-sungguh  daripada SPAD untuk mewujudkan sebuah dasar pengangkutan awam sebagai panduan kepada para pemain industri ini dan pihak kerajaan. Walaupun SPAD berjanji akan mengeluarkan sebuah Pelan Induk (Master Plan) pada September 2011, namun sehingga hari ini Pelan Induk itu masih belum di umumkan. Tidak pasti sama ada Pelan Induk itu sudah siap atau masih lagi dalam perancangan untuk merangkanya. Tanpa dasar pengangkutan yang sempurna maka berlakulah pelbagai karenah dan masalah dan ianya  terus berpanjangan tanpa penyelesaian. Sehingga ke hari ini permasalahan ini semakin menimbun dan menjadi kalut  menyebabkan terbantutnya pewujudan sistem pengangkutan awam yang cekap, sempurna, murah, selesa dan efisen. Tidak pernah wujud di negara kita suatu sistem pengangkutan awam pun, yang ada ialah kecelaruan perkhidmatan pengangkutan awam yang haru biru. Perkhidmatan bas berhenti-henti, bas ekspres, teksi bandar, kereta sewa dan yang seumpamanya semakin hari semakin menurun prestasi mereka. Beberapa buah syarikat bas berhenti-henti telahpun memberhentikan dan menutup perniagaan mereka. Di Melaka kesemua syarikat bas berhenti-henti telah menyerahkan perkhidmatan mereka kepada kerajaan negeri Melaka. Namun perkhidmatan di bawah kendalian kerajaan Melaka (Panorama) juga semakin teruk, tidak menunjukkan peningkatan perkhidmatan seperti diharapkan. Kegagalan Di Kuala Lumpur dan Pulau Pinang Rapid menjalankan perkhidmatan ini, akan tetapi mutu perkhidmatannya masih jauh daripada memuaskan. Malah Rapid dan Panorama di Melaka mengalami kerugian yang bukan sedikit hasil pengendalian perkhidmatan ini. Tanpa dasar pengangkutan yang jelas maka berlakulah lambakan permit di pasaran mengikut kehendak dan kemahuan  menteri yang berkuasa. Pengeluaran permit selalunya dilakukan mengikut kepentingan politik menteri berkenaan bukan kerana keperluan iaitu mengikut konsep ‘supply and demand.’ Tidak ada kajian atau penyelidikan secara menyeluruh dilakukan sebelum permit dikeluarkan. LPKP tidak pernah mewujudkan bahagian R & D, (Research & Development) sebagai badan yang membuat kajian dan penyelidikan tentang keperluan dan pembangunan pengangkutan awam. Begitu juga SPAD tidak mewujudkan R & D ini dalam organasasinya. Pengeluaran dan pemberian permit pengangkutan awam bukan seperti mengeluarkan permit kepada peniaga pasar malam dan penjual burger. Setiap pengeluaran permit pengangkutan awam mesti ada justifikasinya berdasarkan keperluan mengikut nisbah penduduk. Faktor lain ialah pertindihan laluan, pemilikan kenderaan persendirian, dasar majlis tempatan terhadap pengangkutan awam dan persendirian dan yang berkaitan dengannya. Pengeluaran permit tidak boleh dilakukan sewenang-wenangnya tanpa kajian; bukan berdasarkan  kuasa menteri semata-mata. Sekarang ini terdapat sebanyak 30,000 buah teksi telah dilesenkan di Lembah Kelang. Jumlah ini jika dinisbahkan dengan penduduk di Lembah Kelang yang seramai lebih kurang 1.5 juta orang ada kewajarannya. Akan tetapi apabila diambil kira faktor lain seperti milikan kereta persendirian yang puratanya sebuah rumah memiliki 3 buah kenderaan, maka angka ini amat berlebihan daripada keperluan dan permintaan. Justeru kerana itu amat sukar bagi pemandu teksi mencari nafkah dalam keadaan teksi yang berlebihan daripada penumpang. Teksi bersusun Ini terbukti dengan fenomena teksi bersusun-susun menanti penumpang, tidak lagi penumpang menunggu teksi seperti 20 tahun dulu. Maka timbullah pelbagai karenah pemandu teksi yang mahu mendapat pendapatan lebih dengan memilih penumpang dan mengenakan tambang berlebihan. Sebelum LPKP ditutup, sekitar 10,000 permit teksi lagi telah dikeluarkan kepada individu. Daripada jumlah ini bukan semua permit itu dilesenkan kerana masalah pemegang permit individu yang tidak ada modal, tidak mendapat pinjaman bank kerana disenarai hitam dan ada yang mengambil jalan mudah memajakkan permit itu kepada pihak lain. Tidak kurang pula yang datang kepada syarikat-syarikat teksi minta pertolongan mengeluarkan teksi-teksi berkenaan dan kemudian memajaknya semula. Ramai pula di antara mereka ini yang tidak melunasi pinjaman/sewaan mereka kepada syarikat teksi, walaupun setelah dibantu. Amat dikesali sekali ‘sweeping statement’ oleh PM Najib mengatakan bahawa beliau tidak bersetuju dengan konsep pajakan yang mengikut beliau adalah suatu ‘penghambaan moden.’ Kenyataan ini tidak tepat sekiranya kita lihat bukti yang dipaparkan di atas. Perlu diingat syarikat teksi memerlukan modal yang besar untuk dilabur dalam industri ini selain bertanggungjawab kepada pinjaman dengan institusi kewangan. Sekiranya dilihat dari aspek penyewaan, kemungkinan sewanya amat tinggi dan berlipat ganda. Namun dalam industri ini segala kos kemungkinan seperti ‘thehidden cost’ perlu ada dalam perkiraan penyewaan kerana kebarangkalian penyewa tidak membayar sewa, membaraikan komponen teksi dan menjualkannya kepada pihak ketiga, kemalangan ‘total lost’, ‘pemandu membuat angkara seperti menggunakan teksi itu menjual dadah atau mengangkut pendatang tanpa izin, maka kerugian ini seharusnya diambil kira. Kerajaan perlu ada suatu dasar yang jelas berkaitan pemberian permit pengangkutan awam termasuk teksi. Pada suatu ketika dulu LPKP menggunakan kadar 60% untuk syarikat teksi dan 40% diperuntukkan untuk individu. Nisbah ini kemudian bertukar menjadi sebaliknya apabila pihak pembangkang menjanjikan pemberian permit kepada individu. Kelihatan ketetapannya tidak konsisten, tetapi menjadi pragmatik apabila berhadapan dengan isu dan kepentingan politik. Bukan berdasarkan kajian. Dalam konteks perkhidmatan bas berhenti-henti dan ekspres kerajaan juga mesti mempunyai dasar yang jelas. Adakah kerajaan mahu terlibat secara langsung dalam bidang pengangkutan awam atau membiarkan sahaja pihak swasta mengendalikannya. Nampaknya apa yang berlaku sekarang ialah kerajaan mahu melibatkan diri secara langsung dalam industri ini seperti mewujudkan Rapid KL, Rapid Penang, Panorama di Melaka dan juga agensi-agensi kerajaan seperti MARA yang menjadi salah satu pemain besar. Rapid KL diwujudkan setelah konsep konsortium diperkenalkan yang diketuai oleh dua konglomerat iaitu Parkmay dan Intrakota gagal dalam menjayakan konsep ini. Kedua-dua syarikat itu menanggung kerugian besar tidak sampai pun lima tahun beroperasi. Sebab utama kegagalan dua syarikat ini ialah kos pengendalian (maintenancecost) amat tinggi dan semakin meningkat hari demi hari. Harga alatganti, minyak pelicir, tayar, bateri dan sebagainya tidak dikawal oleh kerajaan. Manakala tambang bas dan teksi di bawah kawalan pihak kerajaan. Pengusaha tidak dibenarkan menaikkan tambang  walau sesenpun meskipun harga barangan alatganti melonjak naik. Tidak ada keseimbangan dalam kenaikan ini. Setiap kali kenaikan harga alatganti, maka akan berlaku penghakisan keuntungan sehingga mengalami kerugian pula. Selain daripada itu pada masa yang sama LPKP mengeluarkan lagi banyak permit bas berhenti-henti di Lembah Kelang. Maka konsep ‘payung’ atau konsortium ini menemui kegagalan kerana sikap penguasa sendiri. Terbukti bukan sahaja Parkmay dan Intrakota tutup kedai kerana kerugian, malah syarikat-syarikat bas lain seperti Muar Motor Bas, Eng Hiap, beberapa syarikat bas di sebelah utara, Sarawak dan Sabah sudah gulung tikar. Salah satu sebab utama  ialah lambakan permit dalam industri ini tanpa kawalan. Pengusaha sedia ada terpaksa bersaing dengan pengusaha baru dan bertindih laluan. Maka terjadilah pesaingan yang tidak sihat seperti berebut penumpang, berlumba-lumba dan melanggar peraturan. Pesaingan yang tidak sihat ini menjejaskan mutu perkhidmatan pengangkutan awam, maka berlakukan ketepatan masa dan jarak masa yang tidak menentu. Formula pengangkutan awam yang efisen ialah, “punctually + frequency = efffeciency. Effeciency melahirkan relaibility iaitu keyakinan atau kepercayaan. Tanpa perkhidmatan yang efisen  maka kepercayaan orang ramai akan luntur dan menyebabkan mereka mencari kaedah pengangkutan lain seperti membeli motosikal dan kereta. Ini akan menyebabakan kekurangan penumpang menggunakan pengangkutan awam. Apa yang didambakan oleh pengusaha pengangkutan di negara ini ialah kawalan harga alatganti, minyak pelicir, tayar dan bateri dilaksanakan. Kawalan harga itu hanya dikhusukan untuk pengusaha pengangkutan awam sahaja. Atau kerajaan memberikan subsidi kepada harga alatganti ini atau kos se kilometer (cost per kilometer) seperti yang pernah dicadangkan oleh Persatuan Pengusaha-Pengusaha Bas SeMalaysia. Walaupun SPAD telah memberi bantuan kepada pengusaha bas berhenti-henti dalam skim terbarunya, namun bantuan itu tidak menyeluruh dan banyak birokrasinya. Ini juga merupakan bantuan jangka pendek kerana SPAD tidak mengemukakan perancangan menyeluruh penyelesaian permasalahan ini. Bantuan seperti ini, atau menaikkan tambang bukan penyelesaian sekiranya harga alatganti terus melonjak naik tanpa kawalan. Suatu tindakan yang berkesan harus diambil sebelum banyak lagi syarikat bas gulung tikar. Bayangkan Nadi Corp, sebuah syarikat bas yang terbesar di negara ini yang memiliki lebih 1000 buah bas ekspres dan berhenti-henti pun sudah tidak boleh bertahan lebih lama lagi. Kebarangkalian kebenaran dakwaan Datuk Seri Anwar Ibrahim bahawa ada syarikat-syarikat teksi mendapat permit teksi berdasarkan kroni, kemungkinan ada asasnya. Namun yang lebih parah lagi ialah syarikat-syarikat teksi bukan bumiputera memiliki lebih 1000 buah permit teksi  kerana ada ‘cable.’ Ada pengusaha bukan bumiputera yang sebelumnya tidak memiliki permit telah memperolehi 500 permit selepas berurusan di ‘pintu belakang.’ Banyak lagi syarikat teksi  memperolehi tambahan permit teksi antara 100-500 pada suatu ketika dulu. Pemberian permit ini dikeluarkan tanpa apa-apa pun kajian dilakukan oleh pihak berkuasa. Akibatnya banyak teksi yang tersadai tanpa sesiapa menyewanya. Untuk mendapat penyewa pada masa ini amat payah sekali. Apalagi dengan lambakan permit kepada individu akan memburukkan lagi keadaan. Rakyat perlukan suatu sistem pengangkutan awam yang bersepadu, murah, selesa dan efesien. Untuk ini sesiapa saja yang memegang tampuk kerajaan mesti berlitizam merangka dengan segera suatu sistem pengangkutan awam yang berkesan, bersepadu, selesa dan murah. Pengangkutan awam bukan hanya melibatkan LRT atau MRT, malah ianya merangkumi pelbagai kaedah seperti beca, teksi, kereta sewa, bas ekspres dan berhenti-henti termasuk bas kilang dan sekolah. Semua kaedah pengangkutan ini perlu dikaji, disusun dan dirombak bagi menenutukan peranan masing-masing dalam industri ini. Pastikan sistemnya bersepadu iaitu berinteraksi di antara satu dengan lain bagi memudahkan penumpang. Sistem ini akan mudah dilaksanakan sekiranya pihak penguasa mempunyai dasar pengangkutan awam yang jelas dan praktikal. Sekurang-kurangnya satu Pelan Induk dikemukakan sebagai projek jangka pendek. Sistem pengangkutan awam menjadi faktor utama dan menjadi kayu ukur untuk mencapai kriteria sebagai negara maju. Justeru itu lambakan permit dan pemberian tayar bukan  penyelesaian, malah ianya menimbulkan lebih banyak kerumitan dan permasalahan. Oleh itu kenyataan dan tindakan Datuk Seri Anwar Ibrahim dan Datuk Seri Najib tidak lebih daripada lemparan umpan untuk memancing undi. Rakyat perlukan pemimpin yang lebih praktikal, bukan bermain dengan retorik politik semata-mata. -------------------------------------------------------------------- Penulis merupakan Timbalan Presiden Persatuan Pengusaha-Pengusaha Bas SeMalaysia, Presiden Persatuan Bas Negeri Melaka dan Pengusaha Syarikat teksi

Sumber: http://ow.ly/KNICZ